Reacties cursisten 2017
Reactie Basis cursus oktober2017
Onderweg komen er steeds weer verhalen bij mij boven over van alles wat we deze week hebben geleerd en uitgeprobeerd. Een oor is géén gezicht, maar een mond is ook géén gezicht. Dit vergeet ik nooit meer.
We hebben ons prima thuisgevoeld in jullie Gîte, en we hebben een fantastische week beleefd. Sietske heerlijk aangerommeld en Dirk volop genoten van alle tips en trucs die Patrick uitdeelt.
Ik vond het heel erg fijn om eindelijk eens eerlijke, vakkundige en nuchtere beschouwingen te horen over digitale fotografie!! Er gonst zoveel nonsense over de wereld op dat gebied..... Wat Patrick meldt snijdt hout.
Sietske en ik hebben gezien dat jullie allebei bezig zijn om vanuit je hart te werken. Daar wordt de wereld heel veel mooier van. Bedankt voor jullie persoonlijke aanpak en zorgvuldige verzorging! Het was precies zoals een mens zich kan wensen in een leerzame vakantieweek. Jullie aanpak dwingt respect af! Het vervolg zal vorm krijgen ook al weet ik nog niet wanneer. Eerst oefenen in tijd vrijmaken om heel veel foto’s te schieten vanuit een weldoordacht stappenplan. Het is je reinste concentratietraining!
Dat oefen ik al jaren in mijn dagelijkse werk. En als dat me nu ook met fotografie gaat lukken komt op een goed moment in het testbeeld: “wordt vervolgd”. Dan gaat bij jullie de telefoon....
Hartelijk bedankt, het ga jullie goed!
Dirk en Sietske
Onderweg komen er steeds weer verhalen bij mij boven over van alles wat we deze week hebben geleerd en uitgeprobeerd. Een oor is géén gezicht, maar een mond is ook géén gezicht. Dit vergeet ik nooit meer.
We hebben ons prima thuisgevoeld in jullie Gîte, en we hebben een fantastische week beleefd. Sietske heerlijk aangerommeld en Dirk volop genoten van alle tips en trucs die Patrick uitdeelt.
Ik vond het heel erg fijn om eindelijk eens eerlijke, vakkundige en nuchtere beschouwingen te horen over digitale fotografie!! Er gonst zoveel nonsense over de wereld op dat gebied..... Wat Patrick meldt snijdt hout.
Sietske en ik hebben gezien dat jullie allebei bezig zijn om vanuit je hart te werken. Daar wordt de wereld heel veel mooier van. Bedankt voor jullie persoonlijke aanpak en zorgvuldige verzorging! Het was precies zoals een mens zich kan wensen in een leerzame vakantieweek. Jullie aanpak dwingt respect af! Het vervolg zal vorm krijgen ook al weet ik nog niet wanneer. Eerst oefenen in tijd vrijmaken om heel veel foto’s te schieten vanuit een weldoordacht stappenplan. Het is je reinste concentratietraining!
Dat oefen ik al jaren in mijn dagelijkse werk. En als dat me nu ook met fotografie gaat lukken komt op een goed moment in het testbeeld: “wordt vervolgd”. Dan gaat bij jullie de telefoon....
Hartelijk bedankt, het ga jullie goed!
Dirk en Sietske
Reactie Fuji cursus september 2017
Snuffelend op internet kwam ik op de site van Digitale Fotografie Vakantie, Patrick Mollema.
Patrick heeft een uitgesproken mening over wat fotografie is.
Wat mij het meeste getriggerd heeft, was zijn opmerking, er zijn bijna geen fotografen meer alleen nog beeldbewerkers.
Ik was zo’n beeldbewerker.
Als ik getriggerd word, ben ik het type dat denkt ‘o ja laat dan maar zien’ het maakt mij nieuwsgierig.
Mogelijk loopt ik tegen het ego aan van een brulboei aan, maar oké ik heb de auto bij me en kan zo weer weg.
Eerst in 2016 de basis cursus met mijn Nikon apparatuur D4s D800.
Wat een openbaring, Patrick is een persoon die heel goed weet waar hij met zijn cursisten naar toe wil.
Wil je alleen voor je plezier naar deze cursus komen dan heb je een probleem, er wordt hard gewerkt vanaf het begin tot de laatste minuut.
Maar natuurlijk is er ook plaats voor grappen, grollen en plezier.
Wat maakt de cursus zo speciaal?
Eindelijk werden mij de systemen en begrippen, die ik uit boeken en cursussen had opgenomen, duidelijk. De hele brei kreeg structuur.
Wat Patrick uitlegt, ga je gelijk in de praktijk brengen en direct daarna bespreken. In die besprekingen gaat Patrick recht op zijn doel af.
Er is ruimte voor complimenten, maar Patrick schuwt zeker ook niet om duidelijk aan te geven als je je niet aan de opdracht gehouden hebt.
Hij verlangt van je dat je bij de les blijft, en doet wat de opdracht is. Je mag fouten maken die zijn er om van te leren, maar niet doen wat van je verlangt wordt komt je op commentaar te staan.
Het mooie is dat ik commentaar vaak best lastig vindt, maar van iemand die weet waar hij het over heeft is dat toch anders.
Mijn grootste compliment kreeg ik aan het einde van de basis cursus toen ik Patrick vroeg , als ik naar lichtere apparatuur wil, wat is dan geschikt voor mij?
Zijn antwoord was een Fuji systeem camera, ‘Ik heb gezien hoe je werkt en met genoeg oefening moet dat lukken’.
2017 de Fujifilm cursus.
Het was niet anders dan de basis cursus, uitleg, doen en bespreken, een geweldig concept.
Veel geleerd over de camera, hoe de verschillende mogelijkheden toe te passen.
Hier kan ik mee vooruit!
De maandag, na de Fujifilm week, nog een dag bijgeboekt.
Een dag 1 op 1 met Patrick flitsen. Met als kers op de taart in de avond een oude tractor uitgelicht, geweldig.
Ik vond de prijs voor een dag 1 op 1 in eerste instantie best pittig. Maar het is het geld dubbel en dwars waard.
Kees
Snuffelend op internet kwam ik op de site van Digitale Fotografie Vakantie, Patrick Mollema.
Patrick heeft een uitgesproken mening over wat fotografie is.
Wat mij het meeste getriggerd heeft, was zijn opmerking, er zijn bijna geen fotografen meer alleen nog beeldbewerkers.
Ik was zo’n beeldbewerker.
Als ik getriggerd word, ben ik het type dat denkt ‘o ja laat dan maar zien’ het maakt mij nieuwsgierig.
Mogelijk loopt ik tegen het ego aan van een brulboei aan, maar oké ik heb de auto bij me en kan zo weer weg.
Eerst in 2016 de basis cursus met mijn Nikon apparatuur D4s D800.
Wat een openbaring, Patrick is een persoon die heel goed weet waar hij met zijn cursisten naar toe wil.
Wil je alleen voor je plezier naar deze cursus komen dan heb je een probleem, er wordt hard gewerkt vanaf het begin tot de laatste minuut.
Maar natuurlijk is er ook plaats voor grappen, grollen en plezier.
Wat maakt de cursus zo speciaal?
Eindelijk werden mij de systemen en begrippen, die ik uit boeken en cursussen had opgenomen, duidelijk. De hele brei kreeg structuur.
Wat Patrick uitlegt, ga je gelijk in de praktijk brengen en direct daarna bespreken. In die besprekingen gaat Patrick recht op zijn doel af.
Er is ruimte voor complimenten, maar Patrick schuwt zeker ook niet om duidelijk aan te geven als je je niet aan de opdracht gehouden hebt.
Hij verlangt van je dat je bij de les blijft, en doet wat de opdracht is. Je mag fouten maken die zijn er om van te leren, maar niet doen wat van je verlangt wordt komt je op commentaar te staan.
Het mooie is dat ik commentaar vaak best lastig vindt, maar van iemand die weet waar hij het over heeft is dat toch anders.
Mijn grootste compliment kreeg ik aan het einde van de basis cursus toen ik Patrick vroeg , als ik naar lichtere apparatuur wil, wat is dan geschikt voor mij?
Zijn antwoord was een Fuji systeem camera, ‘Ik heb gezien hoe je werkt en met genoeg oefening moet dat lukken’.
2017 de Fujifilm cursus.
Het was niet anders dan de basis cursus, uitleg, doen en bespreken, een geweldig concept.
Veel geleerd over de camera, hoe de verschillende mogelijkheden toe te passen.
Hier kan ik mee vooruit!
De maandag, na de Fujifilm week, nog een dag bijgeboekt.
Een dag 1 op 1 met Patrick flitsen. Met als kers op de taart in de avond een oude tractor uitgelicht, geweldig.
Ik vond de prijs voor een dag 1 op 1 in eerste instantie best pittig. Maar het is het geld dubbel en dwars waard.
Kees
Reactie vervolg cursus september 2017
Hallo vrienden van de “digitale fotografievakantie”,
Vandaag even een uurtje het bos in geweest, kijken of het nog lukt. Kuifje voor de zekerheid meegenomen (zie mijn kuifjefoto’s op de site).
Het is dierendag vandaag, dus Bobby heb ik thuis gelaten.
2 weken geleden zat ik midden in de vervolgcursus. Samen met Ben, Kees en Geert.
Wat hebben we een heerlijke, leerzame week gehad.!!
Ben en ik waren op zaterdag al gekomen, slecht weer, de hele zondag regen……..
Ook maandag was het somber buiten. Maar op dinsdagmiddag knapte het op en de rest vd week was het heerlijk weer.
Ik had al aardig wat geflitst, maar toch komt er nog véél meer bij kijken. Patrick heeft ons in een week tijd het flitsen bijgebracht. Dit is echter nog niet genoeg wat mij betreft. Ik wil nu volgend jaar de flitscursus doen, om met nog meer creativiteit te kunnen fotograferen.
Babs maakte zoals altijd weer heerlijke lunches. Behalve op donderdag, toen hebben we avond gegeten in de tuin met z’n allen. Dank Babs voor dat lekkere eten.
Ik ben bevestigd in mijn neiging om het kleine te fotograferen. Ik had al een macrolens gekocht voor mijn canon (de 100 mm) en ben gek van vlinders en paddenstoelen.
Nou, ik kan de komende weken mijn gang gaan. Er zijn veel paddenstoelen deze herfst, door het vochtige weer. Ik heb geen sjoege van die dingen, maar ze zijn gedetailleerd zo mooi !!!!!!
Kortom een fantastische week, met veel plezier en veel geleerd !
Tot slot hebben we met zijn vieren de laatste avond in Argentat gegeten bij Saint Jacques, waanzinnig lekker!!!!!!!
Als je de beginnerscursus hebt gedaan, raad ik je aan om de vervolgcursus ook te doen.
Groeten,
Sjak Lagarde
Amersfoort
Hallo vrienden van de “digitale fotografievakantie”,
Vandaag even een uurtje het bos in geweest, kijken of het nog lukt. Kuifje voor de zekerheid meegenomen (zie mijn kuifjefoto’s op de site).
Het is dierendag vandaag, dus Bobby heb ik thuis gelaten.
2 weken geleden zat ik midden in de vervolgcursus. Samen met Ben, Kees en Geert.
Wat hebben we een heerlijke, leerzame week gehad.!!
Ben en ik waren op zaterdag al gekomen, slecht weer, de hele zondag regen……..
Ook maandag was het somber buiten. Maar op dinsdagmiddag knapte het op en de rest vd week was het heerlijk weer.
Ik had al aardig wat geflitst, maar toch komt er nog véél meer bij kijken. Patrick heeft ons in een week tijd het flitsen bijgebracht. Dit is echter nog niet genoeg wat mij betreft. Ik wil nu volgend jaar de flitscursus doen, om met nog meer creativiteit te kunnen fotograferen.
Babs maakte zoals altijd weer heerlijke lunches. Behalve op donderdag, toen hebben we avond gegeten in de tuin met z’n allen. Dank Babs voor dat lekkere eten.
Ik ben bevestigd in mijn neiging om het kleine te fotograferen. Ik had al een macrolens gekocht voor mijn canon (de 100 mm) en ben gek van vlinders en paddenstoelen.
Nou, ik kan de komende weken mijn gang gaan. Er zijn veel paddenstoelen deze herfst, door het vochtige weer. Ik heb geen sjoege van die dingen, maar ze zijn gedetailleerd zo mooi !!!!!!
Kortom een fantastische week, met veel plezier en veel geleerd !
Tot slot hebben we met zijn vieren de laatste avond in Argentat gegeten bij Saint Jacques, waanzinnig lekker!!!!!!!
Als je de beginnerscursus hebt gedaan, raad ik je aan om de vervolgcursus ook te doen.
Groeten,
Sjak Lagarde
Amersfoort
Reactie basis cursus september 2017
De basiscursus draait voornamelijk om de belichting en hoe ze aan te passen met het diafragma, de sluitertijd en de witbalans.
Tijdens de cursus wordt er in jpg gefotografeerd. Hierdoor wordt je gedwongen om de belichting goed te beoordelen voordat de foto wordt genomen zodat nabewerking niet of minder nodig is.
Met de belichting zijn we aan de slag gegaan in de stad bij voldoende licht en bij avondlicht.
Ook zijn we vroeg uit de veren gejaagd om stromend water te fotograferen in een weinig belichte omgeving.
Ook zijn we een dag binnen gebleven de belichting goed te krijgen bij portretfotografie.
De gemaakte foto’s zijn door Patrick besproken. Het voordeel van een groepscursus komt hier direct naar voren: van kritiek op andermans foto’s kan men veel leren!
De ervaring van Patrick met verschillende merken fototoestellen is ook duidelijk te merken. Ervaringen die hij verder uitbreid door het geven van cursussen.
Mijn foto’s zijn na het volgen van de basiscursus niet direct mooier geworden.
Dat komt omdat ik mij de week na mijn vakantie voornamelijk heb gericht op de belichting en niet op de compositie.
Wel is het opvallend dat ik weinig met nabewerking heb hoeven doen omdat de belichting al geoptimaliseerd was bij het maken van de foto. Wel heb ik meer controle over mijn toestel.
Deze controle plus goede compositie zal zeker wel leiden tot mooiere foto’s!
Medecursisten en Patrick: bedankt!
Jan
De basiscursus draait voornamelijk om de belichting en hoe ze aan te passen met het diafragma, de sluitertijd en de witbalans.
Tijdens de cursus wordt er in jpg gefotografeerd. Hierdoor wordt je gedwongen om de belichting goed te beoordelen voordat de foto wordt genomen zodat nabewerking niet of minder nodig is.
Met de belichting zijn we aan de slag gegaan in de stad bij voldoende licht en bij avondlicht.
Ook zijn we vroeg uit de veren gejaagd om stromend water te fotograferen in een weinig belichte omgeving.
Ook zijn we een dag binnen gebleven de belichting goed te krijgen bij portretfotografie.
De gemaakte foto’s zijn door Patrick besproken. Het voordeel van een groepscursus komt hier direct naar voren: van kritiek op andermans foto’s kan men veel leren!
De ervaring van Patrick met verschillende merken fototoestellen is ook duidelijk te merken. Ervaringen die hij verder uitbreid door het geven van cursussen.
Mijn foto’s zijn na het volgen van de basiscursus niet direct mooier geworden.
Dat komt omdat ik mij de week na mijn vakantie voornamelijk heb gericht op de belichting en niet op de compositie.
Wel is het opvallend dat ik weinig met nabewerking heb hoeven doen omdat de belichting al geoptimaliseerd was bij het maken van de foto. Wel heb ik meer controle over mijn toestel.
Deze controle plus goede compositie zal zeker wel leiden tot mooiere foto’s!
Medecursisten en Patrick: bedankt!
Jan
Reactie vervolg cursus september 2017
Vorig jaar, november 2016, volgde ik de basis cursus bij Patrick. Beetje huiverig: is het wéér een cursus waar ik uiteindelijk geen betere foto door ga maken? Maar ook: ga ik het wel snappen en kunnen, want godogodogod al die knoppen en keuze menu's op de digitale camera : ik ben daar niet zo van en ben dus ongetwijfeld het domste meisje van de klas.
Nou, ik schreef het al in mijn reactie vorig jaar: Patrick zorgt er wel voor dat iedereen het snapt en dat iedereen betere foto's gaat maken. Gegarandeerd. PUNT. Ik zeg het nóg een keer : gegarandeerd. PUNT. Ga nou gewoon niet met hem in discussie over RAW en Photoshop!!!! Je komt om te leren toch! Niet om gelijk te krijgen.
Dussss, met gezonde spanning en nog veel meer zin vertrok ik in september 20017 weer naar Pébru. Koffer vol met nieuw aangeschafte spullen voor het draadloze flitsen.
Alles nog in de doos, want geen tijd gehad om het eruit te halen en alvast wat te oefenen.
De eerste twee dagen kon alles nog in de doos blijven wat betreft het flitsen. We leerden twee nieuwe functies op onze camera's die het karakter en de sfeer van een foto volledig kan veranderen/beïnvloeden.
Een technisch goede foto maken hebben we geleerd in de basis cursus. Nu gaat het ook om smaak en wederom: kijken kijken kijken naar je foto, naar je histogram, welke kant wil je op met je foto? Hard, zacht, intens, industrieel, warm. Heel blij werd ik ervan.
Dag drie kon ik eindelijk mijn nieuw aangeschafte materiaal gaan proberen. Dat was een hilarisch moment: het bleek niet te passen op mijn camera!!! Sony blijkt twee soorten 'schoenen' te hebben ... Dus ook al stond op de website én op de doosjes dat de flitser en trigger voor Sony was bedoeld, het ging niet werken. Patrick heeft van alles geprobeerd, maar Cinderella paste de schoen niet. ...
Pragmatisch als Patrick is, kreeg ik zijn Nikon camera en flitser om mee te werken. Dat was natuurlijk fantastisch. Mij gaf het stress want : hállo, ik ben een beetje héél erg onzeker als het gaat om nieuwe apparaten en bijbehorende knoppen. Maar Patrick was er van overtuigd dat t mij zou lukken en wie ben ik om daaraan te twijfelen. Nou, ik twijfelde toch wel heel erg en, héél gênant, moest een traantje laten... Ja sorry. SUF!
De andere drie cursisten (enorm lief en ondersteunend) en Patrick hebben zich manmoedig door dit tranendal heen geslagen en we hebben drie dagen lang geflitst als een dolle. Als kinderen in een snoepwinkel voelden we ons: wat kan je veel met een flitser!!!!!! Saaie foto's worden magisch, je kunt zelfs overdag foto's maken die eruit zien alsof het een 'ondergaande zon tijd' is. Een grauwe grijze dag is geen excuus meer om niet te gaan fotograferen. En mensen: licht komt van boven, niet van onder...
Patrick, dankjewel voor je eerlijkheid, je recht-toe-recht-aan-communicatie, je energie die je in al je lessen stopt, je niet aflatende drive om te laten zien waar je voor staat, om ons beter te laten kijken...
En tenslotte Babs.... jij bent de kers op de taart met je heerlijke eten en je stralende energie.
Dank
Kees aka Carla 😘
Vorig jaar, november 2016, volgde ik de basis cursus bij Patrick. Beetje huiverig: is het wéér een cursus waar ik uiteindelijk geen betere foto door ga maken? Maar ook: ga ik het wel snappen en kunnen, want godogodogod al die knoppen en keuze menu's op de digitale camera : ik ben daar niet zo van en ben dus ongetwijfeld het domste meisje van de klas.
Nou, ik schreef het al in mijn reactie vorig jaar: Patrick zorgt er wel voor dat iedereen het snapt en dat iedereen betere foto's gaat maken. Gegarandeerd. PUNT. Ik zeg het nóg een keer : gegarandeerd. PUNT. Ga nou gewoon niet met hem in discussie over RAW en Photoshop!!!! Je komt om te leren toch! Niet om gelijk te krijgen.
Dussss, met gezonde spanning en nog veel meer zin vertrok ik in september 20017 weer naar Pébru. Koffer vol met nieuw aangeschafte spullen voor het draadloze flitsen.
Alles nog in de doos, want geen tijd gehad om het eruit te halen en alvast wat te oefenen.
De eerste twee dagen kon alles nog in de doos blijven wat betreft het flitsen. We leerden twee nieuwe functies op onze camera's die het karakter en de sfeer van een foto volledig kan veranderen/beïnvloeden.
Een technisch goede foto maken hebben we geleerd in de basis cursus. Nu gaat het ook om smaak en wederom: kijken kijken kijken naar je foto, naar je histogram, welke kant wil je op met je foto? Hard, zacht, intens, industrieel, warm. Heel blij werd ik ervan.
Dag drie kon ik eindelijk mijn nieuw aangeschafte materiaal gaan proberen. Dat was een hilarisch moment: het bleek niet te passen op mijn camera!!! Sony blijkt twee soorten 'schoenen' te hebben ... Dus ook al stond op de website én op de doosjes dat de flitser en trigger voor Sony was bedoeld, het ging niet werken. Patrick heeft van alles geprobeerd, maar Cinderella paste de schoen niet. ...
Pragmatisch als Patrick is, kreeg ik zijn Nikon camera en flitser om mee te werken. Dat was natuurlijk fantastisch. Mij gaf het stress want : hállo, ik ben een beetje héél erg onzeker als het gaat om nieuwe apparaten en bijbehorende knoppen. Maar Patrick was er van overtuigd dat t mij zou lukken en wie ben ik om daaraan te twijfelen. Nou, ik twijfelde toch wel heel erg en, héél gênant, moest een traantje laten... Ja sorry. SUF!
De andere drie cursisten (enorm lief en ondersteunend) en Patrick hebben zich manmoedig door dit tranendal heen geslagen en we hebben drie dagen lang geflitst als een dolle. Als kinderen in een snoepwinkel voelden we ons: wat kan je veel met een flitser!!!!!! Saaie foto's worden magisch, je kunt zelfs overdag foto's maken die eruit zien alsof het een 'ondergaande zon tijd' is. Een grauwe grijze dag is geen excuus meer om niet te gaan fotograferen. En mensen: licht komt van boven, niet van onder...
Patrick, dankjewel voor je eerlijkheid, je recht-toe-recht-aan-communicatie, je energie die je in al je lessen stopt, je niet aflatende drive om te laten zien waar je voor staat, om ons beter te laten kijken...
En tenslotte Babs.... jij bent de kers op de taart met je heerlijke eten en je stralende energie.
Dank
Kees aka Carla 😘
Reactie Basis cursus augustus 2017
Een klein jaar geleden heb ik mijn spaarvarken(tje) kapotgeslagen en mezelf op een hele mooie camera getrakteerd. Ik had zonder brokken de eindstreep van mijn werkzame leven gehaald en er lag héél veel vrije tijd in het verschiet. Hét moment om mijn passie van lang geleden weer op te pakken.
En meteen maar me ingeschreven voor een fotocursus van klein jaar, samen met een vriendin. Elke veertien dagen een ochtendje hier in de buurt van Utrecht. Prachtige studio, mooie foto’s aan de muur, leuke groep mensen en boven alles een héél aimabele docent. Zo eentje die héél goed inventariseerde wat iedereen wilde leren (zes deelnemers, zes keer: ik wil mijn camera leren kennen), die heel veel ruimte bood voor het stellen van vragen en ook op al die vragen heel uitgebreid inging.
Het resultaat: niets mee opgeschoten, geen stap verder gekomen. En dat geldt voor ons allemaal. Ondanks alle goede bedoelingen.
Een herkansing: Google wijst me de weg naar de digitalefotografievakanties.nl van Patrick Mollema. Mijn eerste gevoel zegt me: niet doen. Deze meneer is wel héél uitgesproken. En zijn kruistocht tegen RAW-fotografie en nabewerking vind ik ongemakkelijk; er is al zoveel fanatisme in deze wereld. Maar ja, ik moest wat. De datum en de locatie kwamen me prima uit. En och, ik ging tenslotte niet om vrienden te maken, ik wilde wat leren. Ik nam thuis afscheid van mijn vriendin met de tekst dat ik inschatte dat het wel een intensieve en leerzame week zou gaan worden, maar dat ik het wel eens heel zwaar zou kunnen krijgen met deze meneer Mollema. Ik ben meer van het flegmatieke.
En inderdaad, vanaf de eerste minuut vol gas. Niks geen voorstelrondjes of wensenlijstjes. Gewoon aan de slag, keihard werken. Strak georganiseerd, vanuit een heel uitgesproken visie op fotograferen én op leren. Fouten maken mag, maar hou je wel aan de instructies. Stop je energie niet in het vinden van excuses, maar trek je les en doe het opnieuw. In het belang van iedereen. En dat werkelijk tot en met de laatste minuut van de week. Overigens in een prima sfeer en met een hele leuke groep.
Kan ik nou fotograferen, beheers ik mijn camera tot in de puntjes? Ik denk het niet. Ik ben juist heel erg gaan inzien dat er nog zóveel te leren en te ontwikkelen valt. Maar een steilere leercurve, dan die ik deze week heb doorgemaakt is ondenkbaar. In deze vakantie is werkelijk alles op zijn plek gevallen. RAW en nabewerken? Volledig overtuigd. Stop je energie maar in het zorgvuldig voorbereiden van je foto. Weet vooraf wat je doet. Ik heb me ingeschreven voor de vervolgcursus eind september. Dit smaakt naar véél meer.
En verder? Ja, het is een prachtige locatie, een heerlijke, gastvrije camping. De sfeer in de groep kon niet beter. Noem maar op.
En Patrick? Ja, een man met uitgesproken opvattingen. En dat mag ook als je zóveel verstand van zaken blijkt te hebben. Geen pleaser. Wel een fantastische fotograaf én gedreven docent. En over dat laatste denk ik me uit te mogen spreken; ik heb zelf veertig jaar onderwijservaring. En ik kan niet anders dan een diepe buiging maken en mijn hoedje afnemen. Om tóch nog een beetje in vakantiesferen te blijven: chapeau.
Geert
Een klein jaar geleden heb ik mijn spaarvarken(tje) kapotgeslagen en mezelf op een hele mooie camera getrakteerd. Ik had zonder brokken de eindstreep van mijn werkzame leven gehaald en er lag héél veel vrije tijd in het verschiet. Hét moment om mijn passie van lang geleden weer op te pakken.
En meteen maar me ingeschreven voor een fotocursus van klein jaar, samen met een vriendin. Elke veertien dagen een ochtendje hier in de buurt van Utrecht. Prachtige studio, mooie foto’s aan de muur, leuke groep mensen en boven alles een héél aimabele docent. Zo eentje die héél goed inventariseerde wat iedereen wilde leren (zes deelnemers, zes keer: ik wil mijn camera leren kennen), die heel veel ruimte bood voor het stellen van vragen en ook op al die vragen heel uitgebreid inging.
Het resultaat: niets mee opgeschoten, geen stap verder gekomen. En dat geldt voor ons allemaal. Ondanks alle goede bedoelingen.
Een herkansing: Google wijst me de weg naar de digitalefotografievakanties.nl van Patrick Mollema. Mijn eerste gevoel zegt me: niet doen. Deze meneer is wel héél uitgesproken. En zijn kruistocht tegen RAW-fotografie en nabewerking vind ik ongemakkelijk; er is al zoveel fanatisme in deze wereld. Maar ja, ik moest wat. De datum en de locatie kwamen me prima uit. En och, ik ging tenslotte niet om vrienden te maken, ik wilde wat leren. Ik nam thuis afscheid van mijn vriendin met de tekst dat ik inschatte dat het wel een intensieve en leerzame week zou gaan worden, maar dat ik het wel eens heel zwaar zou kunnen krijgen met deze meneer Mollema. Ik ben meer van het flegmatieke.
En inderdaad, vanaf de eerste minuut vol gas. Niks geen voorstelrondjes of wensenlijstjes. Gewoon aan de slag, keihard werken. Strak georganiseerd, vanuit een heel uitgesproken visie op fotograferen én op leren. Fouten maken mag, maar hou je wel aan de instructies. Stop je energie niet in het vinden van excuses, maar trek je les en doe het opnieuw. In het belang van iedereen. En dat werkelijk tot en met de laatste minuut van de week. Overigens in een prima sfeer en met een hele leuke groep.
Kan ik nou fotograferen, beheers ik mijn camera tot in de puntjes? Ik denk het niet. Ik ben juist heel erg gaan inzien dat er nog zóveel te leren en te ontwikkelen valt. Maar een steilere leercurve, dan die ik deze week heb doorgemaakt is ondenkbaar. In deze vakantie is werkelijk alles op zijn plek gevallen. RAW en nabewerken? Volledig overtuigd. Stop je energie maar in het zorgvuldig voorbereiden van je foto. Weet vooraf wat je doet. Ik heb me ingeschreven voor de vervolgcursus eind september. Dit smaakt naar véél meer.
En verder? Ja, het is een prachtige locatie, een heerlijke, gastvrije camping. De sfeer in de groep kon niet beter. Noem maar op.
En Patrick? Ja, een man met uitgesproken opvattingen. En dat mag ook als je zóveel verstand van zaken blijkt te hebben. Geen pleaser. Wel een fantastische fotograaf én gedreven docent. En over dat laatste denk ik me uit te mogen spreken; ik heb zelf veertig jaar onderwijservaring. En ik kan niet anders dan een diepe buiging maken en mijn hoedje afnemen. Om tóch nog een beetje in vakantiesferen te blijven: chapeau.
Geert
Reactie Fuji cursus augustus 2017
En toen werd fotograferen toch nog een stukje leuker. 5 Fuji-fans (en de meester) ontmoetten elkaar op maandag ochtend in Pébru.
Eerst even schermen met de apparatuur maar toen begon toch wel een heel bijzondere week.
Mijn Fuji XT-2 , begin van het jaar gekocht, en toch al best aardige prenten mee geschoten vond ik zo. Toch maar ingeschreven voor een Fuji cursus
bij Patrick. Want die is echt onmisbaar, volgens hem. Het feit dat Jan ook ging (2 jaar geleden in Goulles ontmoet) maakte het nog leuker.
Rustig begonnen met wat contrast oefeningen, gewoon in de achtertuin. Eerste verrassingen ; dat ziet er al stukken mooier uit. Wow.
De andere dag naar de stuwdam en alle registers wat betreft kleurstanden, contrasten, zwarten en witten opengezet. Wat een mooie foto’s
Patrick’s moto van die ochtend was knallen met die handel. (Da zegtie wel vaker idd) Nou , dat lukte aardig. Zeeeeeer vette kleuren.
In de middag stukje rustiger. Tour de Merle, grijze lucht, flauw licht en wat regenval maar toch wisten sommigen er iets van te maken door met de
talloze instellingen van de Fuji te spelen , ik bedoel door het geleerde toe te passen. Geen uitbijters toegstaan.
Portetten in de studio. Na aardig wat geklooi om de flitsers te laten werken (met al die merken door elkaar) werd er op elkaar geschoten. Jan ontpopte zich als
een natuurtalent als model. Oftie nou de serieuze psychiater was of de straatrover met hoodie uithangt; succes verzekerd.
Hoop dat Patrick hem in de Toppers opneemt van deze week.
Aurillac , straatfotografie en gebouwen. Volle zon en overdag. En toch lukt het dan met de Fuji om mooie kleuren te krijgen. Ik wil hier niet een pleidooi houden voor
Fujifilm , maar het zijn toch andere kleuren dan van die 2 andere Japanners. Iets natuurlijker en kraakhelder ondanks soms matige lichtomstandigheden.
Toen de vergelijking. De wereldberoemde (vooral bij Pébru-gangers) brug van Argentat in de avond. Ik stond daar 2 jaar geleden ook (met D-750) en als ik nu de
foto’s met elkaar vergelijk zijn sommige toch echt anders. Beter? Ik weet het zo niet. Is vaak slechts een nuance. Maar wel weer hele mooie platen.
Op de laatste middag nog even met de auto naar een paardenfokker. Bruine en witte paarden in de wei. En ook een grijze lucht. Niet echt lekker. En met bewegende
beelden geeft dat een extra dimensie aan de fotografie. Al met al tevreden weer terug naar Pébru.
Als ik er zo op terugkijk was de week zeer de moeite waard. Anders leren fotograferen, dat wel. Ik merk nu , anders dan voorheen, dat ik mijn camera iedere dag en overal mee naar toe wil nemen.
Nou, als dat geen opsteker is na een weekje Frankrijk ???
Groetjes
Henk
En toen werd fotograferen toch nog een stukje leuker. 5 Fuji-fans (en de meester) ontmoetten elkaar op maandag ochtend in Pébru.
Eerst even schermen met de apparatuur maar toen begon toch wel een heel bijzondere week.
Mijn Fuji XT-2 , begin van het jaar gekocht, en toch al best aardige prenten mee geschoten vond ik zo. Toch maar ingeschreven voor een Fuji cursus
bij Patrick. Want die is echt onmisbaar, volgens hem. Het feit dat Jan ook ging (2 jaar geleden in Goulles ontmoet) maakte het nog leuker.
Rustig begonnen met wat contrast oefeningen, gewoon in de achtertuin. Eerste verrassingen ; dat ziet er al stukken mooier uit. Wow.
De andere dag naar de stuwdam en alle registers wat betreft kleurstanden, contrasten, zwarten en witten opengezet. Wat een mooie foto’s
Patrick’s moto van die ochtend was knallen met die handel. (Da zegtie wel vaker idd) Nou , dat lukte aardig. Zeeeeeer vette kleuren.
In de middag stukje rustiger. Tour de Merle, grijze lucht, flauw licht en wat regenval maar toch wisten sommigen er iets van te maken door met de
talloze instellingen van de Fuji te spelen , ik bedoel door het geleerde toe te passen. Geen uitbijters toegstaan.
Portetten in de studio. Na aardig wat geklooi om de flitsers te laten werken (met al die merken door elkaar) werd er op elkaar geschoten. Jan ontpopte zich als
een natuurtalent als model. Oftie nou de serieuze psychiater was of de straatrover met hoodie uithangt; succes verzekerd.
Hoop dat Patrick hem in de Toppers opneemt van deze week.
Aurillac , straatfotografie en gebouwen. Volle zon en overdag. En toch lukt het dan met de Fuji om mooie kleuren te krijgen. Ik wil hier niet een pleidooi houden voor
Fujifilm , maar het zijn toch andere kleuren dan van die 2 andere Japanners. Iets natuurlijker en kraakhelder ondanks soms matige lichtomstandigheden.
Toen de vergelijking. De wereldberoemde (vooral bij Pébru-gangers) brug van Argentat in de avond. Ik stond daar 2 jaar geleden ook (met D-750) en als ik nu de
foto’s met elkaar vergelijk zijn sommige toch echt anders. Beter? Ik weet het zo niet. Is vaak slechts een nuance. Maar wel weer hele mooie platen.
Op de laatste middag nog even met de auto naar een paardenfokker. Bruine en witte paarden in de wei. En ook een grijze lucht. Niet echt lekker. En met bewegende
beelden geeft dat een extra dimensie aan de fotografie. Al met al tevreden weer terug naar Pébru.
Als ik er zo op terugkijk was de week zeer de moeite waard. Anders leren fotograferen, dat wel. Ik merk nu , anders dan voorheen, dat ik mijn camera iedere dag en overal mee naar toe wil nemen.
Nou, als dat geen opsteker is na een weekje Frankrijk ???
Groetjes
Henk
Reactie basis cursus augustus 2017
Op zaterdagmiddag ben ik aangekomen, voor de cursus die op maandag begint. Tijd genoeg om te ontspannen van de reis en andere deelnemers te leren kennen.
De basiscursus is best intensief en verre van vrijblijvend. Je krijgt best wel wat leerstof aangeboden en er wordt van je verwacht dat je de opgedane kennis serieus toepast. Na elke fotosessie worden de resultaten van iedere deelnemer direct in de groep besproken. Patrick is dan recht door zee: niet of slordig toepassen van de aangeleerde principes wordt direct bekritiseerd. Heb je een mooie toevalstreffer?... dan is en blijft dat een toevalstreffer. Het proces om tot een mooie foto te komen - rechtstreeks uit de camera - staat voor hem bovenaan.
Ongezellig is de cursus zeker niet: de hele entourage van Pébru en de goede verzorging van Babs staan borg voor een ontspannen sfeer. De groep van 6 deelnemers ging leuk met elkaar om; naar mijn bescheiden mening was de groep soms zelfs iets tè gezellig.
Voor wie zich ècht in fotografie wil verdiepen is de digitale fotografievakantie een aanrader.
Ik heb er veel van opgestoken en hoef me bepaald niet te dwingen de geleerde systematiek toe te passen, ook al neemt dat op het eerste gezicht wat extra tijd: de resultaten liegen niet!
T.z.t. deelnemen aan een vervolgcursus lijkt me wel wat.
Hartelijke groet,
John Peek
Op zaterdagmiddag ben ik aangekomen, voor de cursus die op maandag begint. Tijd genoeg om te ontspannen van de reis en andere deelnemers te leren kennen.
De basiscursus is best intensief en verre van vrijblijvend. Je krijgt best wel wat leerstof aangeboden en er wordt van je verwacht dat je de opgedane kennis serieus toepast. Na elke fotosessie worden de resultaten van iedere deelnemer direct in de groep besproken. Patrick is dan recht door zee: niet of slordig toepassen van de aangeleerde principes wordt direct bekritiseerd. Heb je een mooie toevalstreffer?... dan is en blijft dat een toevalstreffer. Het proces om tot een mooie foto te komen - rechtstreeks uit de camera - staat voor hem bovenaan.
Ongezellig is de cursus zeker niet: de hele entourage van Pébru en de goede verzorging van Babs staan borg voor een ontspannen sfeer. De groep van 6 deelnemers ging leuk met elkaar om; naar mijn bescheiden mening was de groep soms zelfs iets tè gezellig.
Voor wie zich ècht in fotografie wil verdiepen is de digitale fotografievakantie een aanrader.
Ik heb er veel van opgestoken en hoef me bepaald niet te dwingen de geleerde systematiek toe te passen, ook al neemt dat op het eerste gezicht wat extra tijd: de resultaten liegen niet!
T.z.t. deelnemen aan een vervolgcursus lijkt me wel wat.
Hartelijke groet,
John Peek
Reactie meester klas juli 2017
Zo om het jaar reis ik af naar Pébru om mijn fotografische vaardigheden weer wat op te poetsen, nu al voor de derde keer.
Beginners, Vervolg: check!
Maar wat nu te doen?
Portret? Kan, kan…
Meesterklas? Hmm, pretentieus wel.
Fuji? Getver, mooie cameras maar ik ben een Nikonian, geen fanboy maar best wel merktrouw en heb ook niet de middelen om steeds op de laatste trend te springen.
Flitsen, dat moet het worden.
Van pas komt het ook, in een opwelling heb ik via Marktplaats ooit een oude Bowens studio set gekocht.
Ermee ‘correct’ belichten is wel te doen maar de uitdaging is om het zo neer te zetten, dat het een beetje mooi licht oplevert. Misschien weet de Meester raad.
Uiteraard, en de spanning wordt voorzichtig opgebouwd. Beginnen met één lichtje in de studio, spelen met richting om een gradient in de achtergrond te krijgen en de belichting optimaliseren met de contrast settings in de camera.
Vervolgens de balans zoeken tussen kunstlicht en natuurlijk licht, de felle middag- en ook de ondergaande zon. Dat leverde een uitdaging op waar ook de Meester zich bijna aan vertilde.
Mijn mede-cursist Rudy kwam aanzetten met een prachtige oude Engelse sportwagen, die onmiddellijk tot practicum-object promoveerde.
Heel lastig, er is altijd wel een glimlicht op een plaats die je niet wilt. Maar een geweldige en genoegelijke late avond.
Absoluut hoogtepunt van de week was wel het opzetten van een kleine mobiele veldstudio bij een Middeleeuws festival diep in de binnenlanden.
Prachtig uitgedoste boeren, burgers en buitenlui lieten zich graag door ons vereeuwigen. Geweldige ervaring! Al met al weer een heel geslaagde en gezellige week.
Jan van Mastbergen
Zo om het jaar reis ik af naar Pébru om mijn fotografische vaardigheden weer wat op te poetsen, nu al voor de derde keer.
Beginners, Vervolg: check!
Maar wat nu te doen?
Portret? Kan, kan…
Meesterklas? Hmm, pretentieus wel.
Fuji? Getver, mooie cameras maar ik ben een Nikonian, geen fanboy maar best wel merktrouw en heb ook niet de middelen om steeds op de laatste trend te springen.
Flitsen, dat moet het worden.
Van pas komt het ook, in een opwelling heb ik via Marktplaats ooit een oude Bowens studio set gekocht.
Ermee ‘correct’ belichten is wel te doen maar de uitdaging is om het zo neer te zetten, dat het een beetje mooi licht oplevert. Misschien weet de Meester raad.
Uiteraard, en de spanning wordt voorzichtig opgebouwd. Beginnen met één lichtje in de studio, spelen met richting om een gradient in de achtergrond te krijgen en de belichting optimaliseren met de contrast settings in de camera.
Vervolgens de balans zoeken tussen kunstlicht en natuurlijk licht, de felle middag- en ook de ondergaande zon. Dat leverde een uitdaging op waar ook de Meester zich bijna aan vertilde.
Mijn mede-cursist Rudy kwam aanzetten met een prachtige oude Engelse sportwagen, die onmiddellijk tot practicum-object promoveerde.
Heel lastig, er is altijd wel een glimlicht op een plaats die je niet wilt. Maar een geweldige en genoegelijke late avond.
Absoluut hoogtepunt van de week was wel het opzetten van een kleine mobiele veldstudio bij een Middeleeuws festival diep in de binnenlanden.
Prachtig uitgedoste boeren, burgers en buitenlui lieten zich graag door ons vereeuwigen. Geweldige ervaring! Al met al weer een heel geslaagde en gezellige week.
Jan van Mastbergen
Reactie portret cursus juli 2017
Wel bijzonder als een heel dorp wordt ingeschakeld om het begin van een cursus te markeren. Toch was dat op 1 juli het geval bij de masterclass portret. Deelnemers aan de optocht ter gelegenheid van het jaarfeest ‘tous sur le pont’ in Argentat en teams die per vlot een klein stukje op de Dordogne zouden meedrijven fungeerden als welwillende modellen voor de vier deelnemers aan deze cursus. Mooi verkleed en in stoere poses maakten ze het tussen de regenbuien door mogelijk om op de eerste dag al een groot aantal leuke portretten te maken.
Natuurlijk viel er daarna nog veel te verbeteren en daar hebben we de rest van de tijd aan besteed: portretten buiten met veel bewolking of in de volle zon met soms door weigerende (invul)flitsers (oververhitting door zon en heftige discussies). Een beproeving bij de uitvoering, maar uiteindelijk met een bevredigend resultaat.
Vanzelfsprekend steeds weer nadruk op alle rijtjes, goed kijken naar het histogram en het beoordelen van de gevolgen van de diverse ingrepen voor de foto, maar ook instructie door Babs hoe (netjes) om te gaan met een model. Na een serie buitenportretten op de Puy Marie tenslotte nog handige tips over het gebruikmaken van witte en zwarte doeken tussen de lichtbron (zon) en het model voor het creëren van mooi zacht licht (moet thuis ook kunnen lukken zonder hele studio op te zetten).
Dat alles gevoegd bij drie keer vroeg op om te genieten van het uitzicht bij Nieudan, het na de aanvankelijke buien mooie weer en het heerlijke eten tijdens de cursus en erna in de omgeving maakte het geheel weer de moeite waard.
Nu thuis aan de slag, genoeg witte lakens in de kast. Nog even overleggen met mijn model-kinderen.
Hans
Wel bijzonder als een heel dorp wordt ingeschakeld om het begin van een cursus te markeren. Toch was dat op 1 juli het geval bij de masterclass portret. Deelnemers aan de optocht ter gelegenheid van het jaarfeest ‘tous sur le pont’ in Argentat en teams die per vlot een klein stukje op de Dordogne zouden meedrijven fungeerden als welwillende modellen voor de vier deelnemers aan deze cursus. Mooi verkleed en in stoere poses maakten ze het tussen de regenbuien door mogelijk om op de eerste dag al een groot aantal leuke portretten te maken.
Natuurlijk viel er daarna nog veel te verbeteren en daar hebben we de rest van de tijd aan besteed: portretten buiten met veel bewolking of in de volle zon met soms door weigerende (invul)flitsers (oververhitting door zon en heftige discussies). Een beproeving bij de uitvoering, maar uiteindelijk met een bevredigend resultaat.
Vanzelfsprekend steeds weer nadruk op alle rijtjes, goed kijken naar het histogram en het beoordelen van de gevolgen van de diverse ingrepen voor de foto, maar ook instructie door Babs hoe (netjes) om te gaan met een model. Na een serie buitenportretten op de Puy Marie tenslotte nog handige tips over het gebruikmaken van witte en zwarte doeken tussen de lichtbron (zon) en het model voor het creëren van mooi zacht licht (moet thuis ook kunnen lukken zonder hele studio op te zetten).
Dat alles gevoegd bij drie keer vroeg op om te genieten van het uitzicht bij Nieudan, het na de aanvankelijke buien mooie weer en het heerlijke eten tijdens de cursus en erna in de omgeving maakte het geheel weer de moeite waard.
Nu thuis aan de slag, genoeg witte lakens in de kast. Nog even overleggen met mijn model-kinderen.
Hans
Reactie portret cursus juli 2017
Wordt het saai?
Ga je alweer naar Frankrijk voor een fotografiecursus? Wordt dat nou niet een beetje saai?
Die vraag wordt mij regelmatig gesteld. Het was inderdaad de zesde keer dat ik de berg op reed in Pebru. Vier keer om te leren fotograferen en twee keer om lekker in de tuin te klussen.
En zeker, het was weer: trapjes maken, logisch nadenken over je volgende stap, kiezen, nadenken, discussiëren en bespreken. Weer dezelfde bevlogen leraar, hartelijke gastvrouw en topmodellen van dochters. Weer dezelfde prachtige omgeving en weer naar Nieudan (wel drie keer).
Maar dat is nou precies waarom ik ga! Dezelfde 'basisingrediënten', maar een totaal verschillend eindresultaat.
En nee, het wordt niet saai.
Groet, Annet
Wordt het saai?
Ga je alweer naar Frankrijk voor een fotografiecursus? Wordt dat nou niet een beetje saai?
Die vraag wordt mij regelmatig gesteld. Het was inderdaad de zesde keer dat ik de berg op reed in Pebru. Vier keer om te leren fotograferen en twee keer om lekker in de tuin te klussen.
En zeker, het was weer: trapjes maken, logisch nadenken over je volgende stap, kiezen, nadenken, discussiëren en bespreken. Weer dezelfde bevlogen leraar, hartelijke gastvrouw en topmodellen van dochters. Weer dezelfde prachtige omgeving en weer naar Nieudan (wel drie keer).
Maar dat is nou precies waarom ik ga! Dezelfde 'basisingrediënten', maar een totaal verschillend eindresultaat.
En nee, het wordt niet saai.
Groet, Annet
Reactie basis cursus juni 2017
Dit wonderlijke avontuur begon grappig genoeg helemaal niet met de intentie een fotocursus te volgen. Bij toeval terecht gekomen op de website van digitale fotografie vakantie. Getriggerd door de website die bomvol waardevolle informatie zit, en verrek, zit ik een paar weken later in mijn huisje (Caralet, prima) in Pebru!
Op zijn geheel eigen wijze (leuk eigenwijs, ambachtelijk en humoristisch) leert Patrick op een nieuwe manier kijken en omgaan met de camera. Ook nog specifiek jouw camera, omdat elke camera net weer andere mogelijkheden/beperkingen heeft. Niet onbelangrijk met 2 andere cursisten en 2 andere camera’s. Toen ik dacht er niet meer uit te komen: ‘Patrick, hoe weet ik dat mijn belichting goed is?’ Patrick: ‘dan moet je kijken’!..en weg was ie..tja, oké, nou ja..ja, zit wat in…het zijn van die kleine dingen maar als je het echt doet dan gebeurt er wat. Dan zijn die Patrick Mollema/Johan Cruyff uitspraken ‘als je niet kijkt dan zie je niks’, eigenlijk zo gek nog niet..grappig.
Wat heb ik ontzettend veel geleerd. Ook de combinatie vakantie/fotografie beviel super. Heb het plan om hier zeker terug te komen voor het vervolg en wie weet wat nog meer…
Bedankt Patrick en Babs, op naar het vervolg!
Daniël
Dit wonderlijke avontuur begon grappig genoeg helemaal niet met de intentie een fotocursus te volgen. Bij toeval terecht gekomen op de website van digitale fotografie vakantie. Getriggerd door de website die bomvol waardevolle informatie zit, en verrek, zit ik een paar weken later in mijn huisje (Caralet, prima) in Pebru!
Op zijn geheel eigen wijze (leuk eigenwijs, ambachtelijk en humoristisch) leert Patrick op een nieuwe manier kijken en omgaan met de camera. Ook nog specifiek jouw camera, omdat elke camera net weer andere mogelijkheden/beperkingen heeft. Niet onbelangrijk met 2 andere cursisten en 2 andere camera’s. Toen ik dacht er niet meer uit te komen: ‘Patrick, hoe weet ik dat mijn belichting goed is?’ Patrick: ‘dan moet je kijken’!..en weg was ie..tja, oké, nou ja..ja, zit wat in…het zijn van die kleine dingen maar als je het echt doet dan gebeurt er wat. Dan zijn die Patrick Mollema/Johan Cruyff uitspraken ‘als je niet kijkt dan zie je niks’, eigenlijk zo gek nog niet..grappig.
Wat heb ik ontzettend veel geleerd. Ook de combinatie vakantie/fotografie beviel super. Heb het plan om hier zeker terug te komen voor het vervolg en wie weet wat nog meer…
Bedankt Patrick en Babs, op naar het vervolg!
Daniël
Reactie basis cursus juni 2017
Hangende Pixels, Neuzen Plakken en andere geneugten
Wat was het een leuke en leerzame week in Pebru! Bij Patrick en Babs viel alles samen. Al sinds mijn kindertijd fotografeer ik. Dankzij Patrick heb ik nu pas écht door waar het om gaat: goed belichten en mooi licht. En voor mij ook: rustig werken. De mooiste belichting is vaak niet wat de camera automatisch kiest. Kijken, denken en doen. Kijken en ook zién. Denken over de sfeer die je in de foto wilt hebben, keuzes maken bij de instellingen waarmee je die sfeer kan bereiken. Doen: foto’s maken, slagen of fouten maken, becommentarieerd worden door de meester en daardoor veel leren.
Met ons busje met klapdak was ik in twee dagen naar Pebru gereden, in vakantiestemming meanderend langs de kloof van de Sioule. Gelijk bij aankomst al de goede zorgen van Babs: campinghouder, fotomodel, broodleverancier, boekhouder, moeder, manager, kok (heerlijke lunches), acquisiteur, slotenmaker en vooral vrolijke en zorgzame allesregelaar. En wat een leuk en liefdevol ingerichte plek is het in Pebru!
In de loop van het weekend verzamelden zich de medecursisten, de spanning naar de eerste cursusdag liep op. Op een zonovergoten warme maandag mochten we ons eindelijk bij Patrick melden. Een theoretische uitleg, de instellingen van de verschillende camera’s langslopen – en daarna werden we naar buiten gestuurd voor onze eerste foto opdracht. ‘Klein kijken’, ‘Dansen rond je onderwerp, ook jij Eric.’ Hierna wist Patrick wat de verschillende cursisten ongeveer aan kennis en niveau in huis hadden.
De hele week korte uitleg, de theorie direct toepassen en de foto’s gelijk nabespreken. De volgende opdracht werd telkens weer moeilijker. Met goede onderwerpen waarbij ik vooral de zonsopgang en portretten leuk en leerzaam vond. Patrick heeft bij het verschijnen van tientallen foto’s op het grote beeldscherm al snel opbouwend commentaar. De leerstof is teruggebracht tot de basis en tot korte mantra’s die in je geheugen blijven plakken: ‘belichtingstrapje’, ‘Oren zijn geen gezicht’, etc. Patrick is enthousiasmerend, heerlijk eigenwijs, vol kennis die hij wil overdragen, helder in zijn uitleg, kritisch (soms op een manier die recht voor z’n raap kan overkomen), een harde werker en gepassioneerd.
Ik had de mazzel van leuke medecursisten. Die elkaar even aankeken als Patrick na een blik op een foto stelde: ‘Je hebt last van hangende pixels.’ ‘Hangende …. euh, ja, ze hangen.’ en daar begon het gelach van de dames. Ans, Edith, Floor, Ilonka en Lieke, bedankt!
Ik kijk uit naar de vervolgcursus van deze inspirerende meester. Maar ik ga eerst veel fotograferen om alles te leren toepassen. Want afgelopen weekend had ik alweer uitbijtertjes bij een tegenlichtfoto van een herder met schapen, foei!
Patrick en Babs, bedankt voor de lessen en goede zorgen.
Amicalement,
Eric
Hangende Pixels, Neuzen Plakken en andere geneugten
Wat was het een leuke en leerzame week in Pebru! Bij Patrick en Babs viel alles samen. Al sinds mijn kindertijd fotografeer ik. Dankzij Patrick heb ik nu pas écht door waar het om gaat: goed belichten en mooi licht. En voor mij ook: rustig werken. De mooiste belichting is vaak niet wat de camera automatisch kiest. Kijken, denken en doen. Kijken en ook zién. Denken over de sfeer die je in de foto wilt hebben, keuzes maken bij de instellingen waarmee je die sfeer kan bereiken. Doen: foto’s maken, slagen of fouten maken, becommentarieerd worden door de meester en daardoor veel leren.
Met ons busje met klapdak was ik in twee dagen naar Pebru gereden, in vakantiestemming meanderend langs de kloof van de Sioule. Gelijk bij aankomst al de goede zorgen van Babs: campinghouder, fotomodel, broodleverancier, boekhouder, moeder, manager, kok (heerlijke lunches), acquisiteur, slotenmaker en vooral vrolijke en zorgzame allesregelaar. En wat een leuk en liefdevol ingerichte plek is het in Pebru!
In de loop van het weekend verzamelden zich de medecursisten, de spanning naar de eerste cursusdag liep op. Op een zonovergoten warme maandag mochten we ons eindelijk bij Patrick melden. Een theoretische uitleg, de instellingen van de verschillende camera’s langslopen – en daarna werden we naar buiten gestuurd voor onze eerste foto opdracht. ‘Klein kijken’, ‘Dansen rond je onderwerp, ook jij Eric.’ Hierna wist Patrick wat de verschillende cursisten ongeveer aan kennis en niveau in huis hadden.
De hele week korte uitleg, de theorie direct toepassen en de foto’s gelijk nabespreken. De volgende opdracht werd telkens weer moeilijker. Met goede onderwerpen waarbij ik vooral de zonsopgang en portretten leuk en leerzaam vond. Patrick heeft bij het verschijnen van tientallen foto’s op het grote beeldscherm al snel opbouwend commentaar. De leerstof is teruggebracht tot de basis en tot korte mantra’s die in je geheugen blijven plakken: ‘belichtingstrapje’, ‘Oren zijn geen gezicht’, etc. Patrick is enthousiasmerend, heerlijk eigenwijs, vol kennis die hij wil overdragen, helder in zijn uitleg, kritisch (soms op een manier die recht voor z’n raap kan overkomen), een harde werker en gepassioneerd.
Ik had de mazzel van leuke medecursisten. Die elkaar even aankeken als Patrick na een blik op een foto stelde: ‘Je hebt last van hangende pixels.’ ‘Hangende …. euh, ja, ze hangen.’ en daar begon het gelach van de dames. Ans, Edith, Floor, Ilonka en Lieke, bedankt!
Ik kijk uit naar de vervolgcursus van deze inspirerende meester. Maar ik ga eerst veel fotograferen om alles te leren toepassen. Want afgelopen weekend had ik alweer uitbijtertjes bij een tegenlichtfoto van een herder met schapen, foei!
Patrick en Babs, bedankt voor de lessen en goede zorgen.
Amicalement,
Eric
Reactie basis cursus juni 2017
Wij kijken terug op een ontspannen en leerzaam verblijf op jullie leuke camping.
Genoten van de gastvrijheid en de eigenwijze passie waarmee Patrick zijn lessen geeft.
Consequent en met oog voor de individuele behoeften en mogelijkheden van de cursisten.
Het groepje was prima! Gezellig gedreven en we hebben voldoende gelachen.
Of ik of mijn camera de meeste beperkingen heeft ga ik de komende tijd ontdekken 😉.
Groeten
Henk en Imke.
Wij kijken terug op een ontspannen en leerzaam verblijf op jullie leuke camping.
Genoten van de gastvrijheid en de eigenwijze passie waarmee Patrick zijn lessen geeft.
Consequent en met oog voor de individuele behoeften en mogelijkheden van de cursisten.
Het groepje was prima! Gezellig gedreven en we hebben voldoende gelachen.
Of ik of mijn camera de meeste beperkingen heeft ga ik de komende tijd ontdekken 😉.
Groeten
Henk en Imke.
Reactie basis cursus mei 2017
Ritmisch werken ik hoor Patrick stem steeds nog in mijn achterhoofd als ik foto’s maak. Heb je en trappetje gemaakt?
Ha en het werkt echt! Mijn foto’s zij veel beter belicht, ik kader veel beter, Kortom die cursus digitale fotografie was helemaal, zelf meer, dan ik had gehoopt.
Ik weet nu wanneer ik welke instelling op mijn NIKON7500 moet gebruiken voor een goede foto.
Patrick en Babs super bedankt voor de reuze leerzame week en de prettige ambiance waarin dat was gegoten.
Oane de Hoop
Ritmisch werken ik hoor Patrick stem steeds nog in mijn achterhoofd als ik foto’s maak. Heb je en trappetje gemaakt?
Ha en het werkt echt! Mijn foto’s zij veel beter belicht, ik kader veel beter, Kortom die cursus digitale fotografie was helemaal, zelf meer, dan ik had gehoopt.
Ik weet nu wanneer ik welke instelling op mijn NIKON7500 moet gebruiken voor een goede foto.
Patrick en Babs super bedankt voor de reuze leerzame week en de prettige ambiance waarin dat was gegoten.
Oane de Hoop
Reactie basis cursus mei 2017
Ik kijk naar…gras?
Het begon met de wens om een goede lens voor mijn sony camera te kopen of misschien was er ook het verlangen om meer uit mijn hobby te halen dan het schieten van vakantie foto’s.
Het oriënteren voor een nieuwe lens werd een systeem switch. Een fuji xt-1 werd aangeschaft. De nieuwe camera gaf een extra boost doordat ik mij een beetje terugwaande in het analoge tijdperk. Met de zoektocht naar een andere camera kwam ik op de website van Patrick terecht. Door die te lezen werd de zin om meer met fotografie te gaan doen verder aangewakkerd. De familie bleef thuis en ik kreeg alle vrijheid om naar Pebru te gaan zodat ik me kon storten op mijn nieuw hervonden hobby.
In die week heeft Patrick waargemaakt waar hij op zijn website over sprak. In alle rust bezig zijn met fotografie. Stap voor stap een methodiek leren die er voor zorgt dat je zekerder omgaat met de bediening van je camera. Opnieuw handmatig leren instellen i.p.v. op de automaat. Leren belichten, kijken, en nog eens kijken. Patrick is niet te beroerd om je fouten te laten maken om die vervolgens met de nodige humor op een positieve manier na te bespreken. Laat je niet misleiden door de scherpe toon in zijn blogs.
En dat allemaal in een prachtige omgeving op een plek die rust en inspiratie geeft. Daarbij de goede zorg van Babs die me onderweg naar Pebru nog even belde welke broodjes ik wilde bestellen voor de volgende ochtend.
Samen met twee medecursisten ,die er ook voor gezorgd hebben dat ik na een week ,met een brede grijns weer naar huis ben gereden. Een top week met het gevoel van vrijheid, rust en doen wat je leuk vindt. De zondag erop gelijk mijn camera mee genomen om het geleerde in de praktijk te brengen bij de voetbalwedstrijd van mijn zoon. Foto maken, histogram bekijken, aanpassen. Kijkend door de zoeker naar beneden gericht op het veld, hoorde ik de opmerking ”ben je gras aan het fotograferen”?
Ik glimlach in mijzelf en weet beter. Ik kijk en weet wat ik doe.
Ik kan bijna niet wachten op de volgende cursusweek in Pebru.
Ed
Ik kijk naar…gras?
Het begon met de wens om een goede lens voor mijn sony camera te kopen of misschien was er ook het verlangen om meer uit mijn hobby te halen dan het schieten van vakantie foto’s.
Het oriënteren voor een nieuwe lens werd een systeem switch. Een fuji xt-1 werd aangeschaft. De nieuwe camera gaf een extra boost doordat ik mij een beetje terugwaande in het analoge tijdperk. Met de zoektocht naar een andere camera kwam ik op de website van Patrick terecht. Door die te lezen werd de zin om meer met fotografie te gaan doen verder aangewakkerd. De familie bleef thuis en ik kreeg alle vrijheid om naar Pebru te gaan zodat ik me kon storten op mijn nieuw hervonden hobby.
In die week heeft Patrick waargemaakt waar hij op zijn website over sprak. In alle rust bezig zijn met fotografie. Stap voor stap een methodiek leren die er voor zorgt dat je zekerder omgaat met de bediening van je camera. Opnieuw handmatig leren instellen i.p.v. op de automaat. Leren belichten, kijken, en nog eens kijken. Patrick is niet te beroerd om je fouten te laten maken om die vervolgens met de nodige humor op een positieve manier na te bespreken. Laat je niet misleiden door de scherpe toon in zijn blogs.
En dat allemaal in een prachtige omgeving op een plek die rust en inspiratie geeft. Daarbij de goede zorg van Babs die me onderweg naar Pebru nog even belde welke broodjes ik wilde bestellen voor de volgende ochtend.
Samen met twee medecursisten ,die er ook voor gezorgd hebben dat ik na een week ,met een brede grijns weer naar huis ben gereden. Een top week met het gevoel van vrijheid, rust en doen wat je leuk vindt. De zondag erop gelijk mijn camera mee genomen om het geleerde in de praktijk te brengen bij de voetbalwedstrijd van mijn zoon. Foto maken, histogram bekijken, aanpassen. Kijkend door de zoeker naar beneden gericht op het veld, hoorde ik de opmerking ”ben je gras aan het fotograferen”?
Ik glimlach in mijzelf en weet beter. Ik kijk en weet wat ik doe.
Ik kan bijna niet wachten op de volgende cursusweek in Pebru.
Ed
Reactie basis cursus mei 2017
Voor iedereen die alles uit zijn camera wil halen om de beste resultaten te krijgen is deze cursus wat mij betreft een aanrader.
Met veel enthousiasme leert Patrick je ‘zijn’ methode van fotograferen. Tijdens de oefeningen neemt hij je mee naar de mooie plekjes in de omgeving van het verblijf. Bij terugkomst worden de resultaten kritisch beoordeeld, maar als je de lessen van Patrick toegepast hebt, dan blijven er gegarandeerd een paar mooie plaatjes over. En dankzij de omgeving met veel groen en idyllische dorpjes is dit niet alleen een cursus, maar ook een vakantie.
Dus dank aan Patrick, Babs en medecursisten voor een geslaagde week. Het was de lange trip meer dan waard!
Peter
Voor iedereen die alles uit zijn camera wil halen om de beste resultaten te krijgen is deze cursus wat mij betreft een aanrader.
Met veel enthousiasme leert Patrick je ‘zijn’ methode van fotograferen. Tijdens de oefeningen neemt hij je mee naar de mooie plekjes in de omgeving van het verblijf. Bij terugkomst worden de resultaten kritisch beoordeeld, maar als je de lessen van Patrick toegepast hebt, dan blijven er gegarandeerd een paar mooie plaatjes over. En dankzij de omgeving met veel groen en idyllische dorpjes is dit niet alleen een cursus, maar ook een vakantie.
Dus dank aan Patrick, Babs en medecursisten voor een geslaagde week. Het was de lange trip meer dan waard!
Peter
Reactie Texel reis april 2017
Lieve Patrick, Babs, Mina en Janna,
Vandaag ben ik op Texel en het zit hier vol goede herinneringen.
- op de vlucht voor bijtende schapen
- in de kou op het strand paarden fotograferen
- in de Zwaanstraat bijkomen en dan zelf meegebrachte garnalen moeten pellen (bleh)
- s ochtends om half zes opstaan voor de zonsopgang
- altijd humor en lekkere hapjes
- het leukste: s avonds in de Koolmees bijzondere liefdes bespreken met Carolien
- en het allerleukste: de Marseillaise zingen met Mina.
Ik dacht over fotografie en fotografievakanties en wat een mens daar nou mee moet.
Hier is het antwoord.
Lieve Patrick, Babs, Mina en Janna,
Vandaag ben ik op Texel en het zit hier vol goede herinneringen.
- op de vlucht voor bijtende schapen
- in de kou op het strand paarden fotograferen
- in de Zwaanstraat bijkomen en dan zelf meegebrachte garnalen moeten pellen (bleh)
- s ochtends om half zes opstaan voor de zonsopgang
- altijd humor en lekkere hapjes
- het leukste: s avonds in de Koolmees bijzondere liefdes bespreken met Carolien
- en het allerleukste: de Marseillaise zingen met Mina.
Ik dacht over fotografie en fotografievakanties en wat een mens daar nou mee moet.
Hier is het antwoord.
Reactie print cursus maart 2017
Op 10 januari van dit jaar schreef Patrick het volgende op zijn website: wat is het toch jammer dat jullie (bijna allemaal, 99%) niet printen. Het is zo leuk om te doen en geeft zoveel voldoening. Op papier zie je pas echt hoe goed je foto is geworden. (Dit ter promotie van mijn print cursus). De enige cursus waar zo goed als geen vraag naar is. En zonder printen is je hobby niet af! Daar kom je pas achter als je zelf aan het printen bent.
Bovenstaande aansporing had ik niet nodig, want ik had mij al lang voordien opgegeven voor een printcursus in de tweede week van maart. Nieuwsgierig naar wat ik zou kunnen leren, tot dan toe had ik toch erg het idee dat printen gewoon op een knop drukken was en dat het daarmee wel gedaan was.
Een openbaring dus, al was het alleen maar dat mijn fotospullen, computer, beeldscherm en printer en twee dames met bagage in mijn auto pasten. Aangezien de dames onder de bezielende leiding van Babs met tuinieren op de tuin stortten, was ik de enige cursist. Veel aandacht dus!
Na installatie van alle spullen me voor het eerst gerealiseerd dat alle apparaten met elkaar moeten communiceren en dat het resultaat erg afhangt van de mate waarin ze daarin slagen. Eerst wat oude foto’s geprint en geconstateerd dat met de gebruikte software kleurzwemen niet te vermijden waren. Daarom een proefversie van Lightroom geïnstalleerd, waarmee het wel beter ging maar de resultaten nog niet optimaal waren.
Ter afwisseling van het binnen achter de computer zitten buiten nieuwe foto’s gemaakt. Gelukkig was het weer prachtig en de omgeving schilderachtig, zowel ’s ochtends vroeg in Nieudan als later op de dag elders. Steeds weer instructie gekregen om vanuit een vaste beginsituatie naar het gewenste resultaat toe te werken in plaats van ergens halverwege te starten. Na enige aanloop moeilijkheden kwam in de loop van de week de routine er weer goed in.
Met de nieuwe foto’s, ongeveer dagelijks aangevuld, weer geëxperimenteerd met het beeldscherm en de printer. Het kalibreren van het beeldscherm is met het X-rite apparaatje niet ingewikkeld maar wel een precisie-klusje (handmatig aanpassen van helderheid, rood-groen-blauw en kleurtemperatuur). Grappig is dat het beeld op het beeldscherm en ook op de print voor en na de aanpassing steeds minder verschilt. Je ziet het resultaat dus onder je handen beter worden. Een bijzondere gewaarwording.
De instellingen op de printer verdienen steeds bijzondere aandacht. Het is handig om steeds het formaat van de afdruk aan te passen aan het formaat van het papier (helaas door schade en schande wijzer moeten worden). Natuurlijk ook de snelheid van printen en de kwaliteit van het printen. Uiteindelijk de afdrukken steeds groter kunnen maken, in Frankrijk tot maximaal A3 (thuis ook A2 geprobeerd) en ervaren dat je inderdaad op een print heel veel dingen extra ziet die op het beeldscherm minder naar voren komen.
Een verbazingwekkende ervaring dus dat kalibreren en printen. Gevoegd bij het mooie weer en de heerlijke lunches iets wat ik een ieder kan aanraden. Natuurlijk wel een beetje irritant dat Patrick opnieuw gelijk had.
Hans
Op 10 januari van dit jaar schreef Patrick het volgende op zijn website: wat is het toch jammer dat jullie (bijna allemaal, 99%) niet printen. Het is zo leuk om te doen en geeft zoveel voldoening. Op papier zie je pas echt hoe goed je foto is geworden. (Dit ter promotie van mijn print cursus). De enige cursus waar zo goed als geen vraag naar is. En zonder printen is je hobby niet af! Daar kom je pas achter als je zelf aan het printen bent.
Bovenstaande aansporing had ik niet nodig, want ik had mij al lang voordien opgegeven voor een printcursus in de tweede week van maart. Nieuwsgierig naar wat ik zou kunnen leren, tot dan toe had ik toch erg het idee dat printen gewoon op een knop drukken was en dat het daarmee wel gedaan was.
Een openbaring dus, al was het alleen maar dat mijn fotospullen, computer, beeldscherm en printer en twee dames met bagage in mijn auto pasten. Aangezien de dames onder de bezielende leiding van Babs met tuinieren op de tuin stortten, was ik de enige cursist. Veel aandacht dus!
Na installatie van alle spullen me voor het eerst gerealiseerd dat alle apparaten met elkaar moeten communiceren en dat het resultaat erg afhangt van de mate waarin ze daarin slagen. Eerst wat oude foto’s geprint en geconstateerd dat met de gebruikte software kleurzwemen niet te vermijden waren. Daarom een proefversie van Lightroom geïnstalleerd, waarmee het wel beter ging maar de resultaten nog niet optimaal waren.
Ter afwisseling van het binnen achter de computer zitten buiten nieuwe foto’s gemaakt. Gelukkig was het weer prachtig en de omgeving schilderachtig, zowel ’s ochtends vroeg in Nieudan als later op de dag elders. Steeds weer instructie gekregen om vanuit een vaste beginsituatie naar het gewenste resultaat toe te werken in plaats van ergens halverwege te starten. Na enige aanloop moeilijkheden kwam in de loop van de week de routine er weer goed in.
Met de nieuwe foto’s, ongeveer dagelijks aangevuld, weer geëxperimenteerd met het beeldscherm en de printer. Het kalibreren van het beeldscherm is met het X-rite apparaatje niet ingewikkeld maar wel een precisie-klusje (handmatig aanpassen van helderheid, rood-groen-blauw en kleurtemperatuur). Grappig is dat het beeld op het beeldscherm en ook op de print voor en na de aanpassing steeds minder verschilt. Je ziet het resultaat dus onder je handen beter worden. Een bijzondere gewaarwording.
De instellingen op de printer verdienen steeds bijzondere aandacht. Het is handig om steeds het formaat van de afdruk aan te passen aan het formaat van het papier (helaas door schade en schande wijzer moeten worden). Natuurlijk ook de snelheid van printen en de kwaliteit van het printen. Uiteindelijk de afdrukken steeds groter kunnen maken, in Frankrijk tot maximaal A3 (thuis ook A2 geprobeerd) en ervaren dat je inderdaad op een print heel veel dingen extra ziet die op het beeldscherm minder naar voren komen.
Een verbazingwekkende ervaring dus dat kalibreren en printen. Gevoegd bij het mooie weer en de heerlijke lunches iets wat ik een ieder kan aanraden. Natuurlijk wel een beetje irritant dat Patrick opnieuw gelijk had.
Hans
Reactie basis cursus februari 2017
Daar gingen we dan op weg naar onze vakantie in Pebru waar we de basiscursus digitale fotografie zouden gaan volgen. Zonder camera of enige vorm van kennis, maar vol goede zin reden we richting Frankrijk. Afgesproken was dat we ter plekke een camera konden huren om eerst te ontdekken wie we als fotograaf waren, zodat Patrick als hij ons beter kende een goed advies zou kunnen geven over wat aan te schaffen. Aangekomen op bestemming werden we hartelijk ontvangen door Babs, en genoten we van een zonnetje wat zich de rest van de week niet meer zo volmondig wilde laten zien.
Het voelde toch een beetje knullig toen we op zondag met onze telefoon nog wat fotootjes van de omgeving schoten. Maar dat mocht de pret niet drukken. Op maandag maakten we kennis met de andere cursisten die beiden in Frankrijk bleken te wonen. De rest van de week hebben we dus niet alleen veel gehoord over fotografie maar ook over het leven in Frankrijk, wat een hele aangename toevoeging was.
En daar zit je dan in het voorstelrondje, om te vertellen wat je al hebt gedaan met fotografie. Ehh nou, ik kan fotograferen op vol automatisch. Ik weet hoe ik de batterij moet opladen. Een sd-kaartje in of uit de camera halen moet ook nog wel lukken, maar dan houdt het ongeveer op. Onze immer positieve leermeester Patrick vind dat echter geen enkel probleem, aan het eind van de week zou ook ik moeten kunnen fotograferen (en nee niet op de automatische stand).
De rest van de week bestaat afwisselend uit vol gestopt worden met informatie, en oefenen met de camera. De informatie is dusdanig logisch opgebouwd dat ik als leek het ook snap en eigenlijk ongemerkt zoveel informatie mee krijg dat het ook mij lukt om mooie foto’s te maken. En ja ik had daar serieus nog wel mijn twijfels over bij de start. Wat een geweldig gevoel als je de foto’s gaat nabespreken en er foto’s voorbij komen waarbij je denkt, wow dat ik die heb kunnen maken. En ja er zitten ook een paar missers tussen, gelukkig wel, want wat leren we veel van die missers die vol humor besproken worden. Steeds wordt er door Patrick terug gekomen op het volgen van logische stappen. Als je die volgt kom je tot het beste resultaat. En zoals wel vaker; de meester blijkt gelijk te hebben.
Tussen het harde werk door worden we voorzien van een lunch die Babs voor ons maakt. Wat een luxe dat we daar niet aan hoeven te denken, en gewoon kunnen aanvallen op het heerlijke eten. Overigens zorgt Babs ook dat het gewenste brood voor die dag iedere ochtend voor ons klaar ligt.
Alle opdrachten zijn leuk, maar het schieten van de portretten en de avondfotografie maken toch wel de meeste indruk.
Aan het eind van de week is mijn vocabulaire gegroeid met woorden als histogram, rucbof, witbalans, en nog vele andere fotografie termen. We kijken terug op een geweldige, intensieve, maar zeker ook ontspannen week. In die week hebben we zo ontzettend veel geleerd, en zulke mooie foto’s gemaakt, dat we de smaak meer dan te pakken hebben. Die camera die gaat er echt wel komen, en op het moment dat we Pebru achter ons laten om weer terug naar Nederland te rijden weten we al heel zeker dat we ooit weer terug zullen komen voor de prachtige omgeving, de gastvrijheid en nog meer waardevolle fotografie lessen.
Ingrid en Marcel
Daar gingen we dan op weg naar onze vakantie in Pebru waar we de basiscursus digitale fotografie zouden gaan volgen. Zonder camera of enige vorm van kennis, maar vol goede zin reden we richting Frankrijk. Afgesproken was dat we ter plekke een camera konden huren om eerst te ontdekken wie we als fotograaf waren, zodat Patrick als hij ons beter kende een goed advies zou kunnen geven over wat aan te schaffen. Aangekomen op bestemming werden we hartelijk ontvangen door Babs, en genoten we van een zonnetje wat zich de rest van de week niet meer zo volmondig wilde laten zien.
Het voelde toch een beetje knullig toen we op zondag met onze telefoon nog wat fotootjes van de omgeving schoten. Maar dat mocht de pret niet drukken. Op maandag maakten we kennis met de andere cursisten die beiden in Frankrijk bleken te wonen. De rest van de week hebben we dus niet alleen veel gehoord over fotografie maar ook over het leven in Frankrijk, wat een hele aangename toevoeging was.
En daar zit je dan in het voorstelrondje, om te vertellen wat je al hebt gedaan met fotografie. Ehh nou, ik kan fotograferen op vol automatisch. Ik weet hoe ik de batterij moet opladen. Een sd-kaartje in of uit de camera halen moet ook nog wel lukken, maar dan houdt het ongeveer op. Onze immer positieve leermeester Patrick vind dat echter geen enkel probleem, aan het eind van de week zou ook ik moeten kunnen fotograferen (en nee niet op de automatische stand).
De rest van de week bestaat afwisselend uit vol gestopt worden met informatie, en oefenen met de camera. De informatie is dusdanig logisch opgebouwd dat ik als leek het ook snap en eigenlijk ongemerkt zoveel informatie mee krijg dat het ook mij lukt om mooie foto’s te maken. En ja ik had daar serieus nog wel mijn twijfels over bij de start. Wat een geweldig gevoel als je de foto’s gaat nabespreken en er foto’s voorbij komen waarbij je denkt, wow dat ik die heb kunnen maken. En ja er zitten ook een paar missers tussen, gelukkig wel, want wat leren we veel van die missers die vol humor besproken worden. Steeds wordt er door Patrick terug gekomen op het volgen van logische stappen. Als je die volgt kom je tot het beste resultaat. En zoals wel vaker; de meester blijkt gelijk te hebben.
Tussen het harde werk door worden we voorzien van een lunch die Babs voor ons maakt. Wat een luxe dat we daar niet aan hoeven te denken, en gewoon kunnen aanvallen op het heerlijke eten. Overigens zorgt Babs ook dat het gewenste brood voor die dag iedere ochtend voor ons klaar ligt.
Alle opdrachten zijn leuk, maar het schieten van de portretten en de avondfotografie maken toch wel de meeste indruk.
Aan het eind van de week is mijn vocabulaire gegroeid met woorden als histogram, rucbof, witbalans, en nog vele andere fotografie termen. We kijken terug op een geweldige, intensieve, maar zeker ook ontspannen week. In die week hebben we zo ontzettend veel geleerd, en zulke mooie foto’s gemaakt, dat we de smaak meer dan te pakken hebben. Die camera die gaat er echt wel komen, en op het moment dat we Pebru achter ons laten om weer terug naar Nederland te rijden weten we al heel zeker dat we ooit weer terug zullen komen voor de prachtige omgeving, de gastvrijheid en nog meer waardevolle fotografie lessen.
Ingrid en Marcel
Reactie Fuji cursus februari 2017
Een nieuwe Fuji! In stilte had ik besloten dat die er moest komen, nadat de X-pro 1 had laten zien wat dit merk allemaal "in z'n mars" heeft. Nog worstelend met mijn gedachten aan de gemaakte kosten voor mijn hobby, verraste mijn Lief me met een Fujicursus bij Patrick. Als je iets doet, moet je het goed doen, was zijn pragmatische antwoord op mijn getwijfel.
En daar gingen we weer: voor mijn derde cursus en ons vierde verblijf in Pebru. Dit keer niet kamperen, maar in de luxe van de gezellige gite, zodat Lief overdag in alle rust wat kon studeren op de zojuist geconfiskeerde X-pro 1 waarmee hij wil gaan filmen. (En daar moet je bij Patrick niet mee aankomen, want een fotocamera is voor foto's en een filmcamera voor film!)
De grijze dagen van februari werden afgewisseld met prachtige blauwe luchten. De rijp op de velden en de mistflarden maakten het prima weer voor de oefeningen die Patrick voor ons verzonnen had. Met de gezellige mede cursiste was het veilig en vertrouwd om alle hindernissen te overwinnen en onze verlanglijstjes af te werken: avondfotografie, straatfotografie, flitsen.
Wat fijn om te merken dat je inderdaad een dijk van een camera in handen hebt! Maar vooral: dat je er veel uit kan halen, als je maar systematisch werkt en blijft kijken..kijken..kijken! Een beetje meer S of H, het DB verdubbelen, histogram checken, foto goed "doorlopen" op mini-uitbijtertjes, kleur een beetje aanpassen, filmsimulatie veranderen... Als je dit alleen op de zondagmiddag na een uurtje studeren in de gebruiksaanwijzing gaat oefenen ben je heeeel lang bezig voordat je hierin je draai hebt gevonden. Patrick hamert er echter een prima dril in, waardoor alles steeds vlotter gaat.
Dank jullie wel, Patrick en Babs, voor deze bijzondere week.
Sanne
Een nieuwe Fuji! In stilte had ik besloten dat die er moest komen, nadat de X-pro 1 had laten zien wat dit merk allemaal "in z'n mars" heeft. Nog worstelend met mijn gedachten aan de gemaakte kosten voor mijn hobby, verraste mijn Lief me met een Fujicursus bij Patrick. Als je iets doet, moet je het goed doen, was zijn pragmatische antwoord op mijn getwijfel.
En daar gingen we weer: voor mijn derde cursus en ons vierde verblijf in Pebru. Dit keer niet kamperen, maar in de luxe van de gezellige gite, zodat Lief overdag in alle rust wat kon studeren op de zojuist geconfiskeerde X-pro 1 waarmee hij wil gaan filmen. (En daar moet je bij Patrick niet mee aankomen, want een fotocamera is voor foto's en een filmcamera voor film!)
De grijze dagen van februari werden afgewisseld met prachtige blauwe luchten. De rijp op de velden en de mistflarden maakten het prima weer voor de oefeningen die Patrick voor ons verzonnen had. Met de gezellige mede cursiste was het veilig en vertrouwd om alle hindernissen te overwinnen en onze verlanglijstjes af te werken: avondfotografie, straatfotografie, flitsen.
Wat fijn om te merken dat je inderdaad een dijk van een camera in handen hebt! Maar vooral: dat je er veel uit kan halen, als je maar systematisch werkt en blijft kijken..kijken..kijken! Een beetje meer S of H, het DB verdubbelen, histogram checken, foto goed "doorlopen" op mini-uitbijtertjes, kleur een beetje aanpassen, filmsimulatie veranderen... Als je dit alleen op de zondagmiddag na een uurtje studeren in de gebruiksaanwijzing gaat oefenen ben je heeeel lang bezig voordat je hierin je draai hebt gevonden. Patrick hamert er echter een prima dril in, waardoor alles steeds vlotter gaat.
Dank jullie wel, Patrick en Babs, voor deze bijzondere week.
Sanne
